MEISJESVERDRIET

Kon ik mijn verdriet maar dragen
deed mijn hart maar niet zo’n pijn
Kon ik maar iemands hulp vragen
kon ik maar minder eenzaam zijn

Kon ik ‘t anders zijn maar torsen
ging de smart enkel maar voorbij
Waarom zo veel druppels morsen
en dat alleen in het leven van mij

Kon ik ‘t eenzaam maar hebben
was nu de nacht maar minder stil
Kon het eenzaam maar wegebben
één lichtpuntje is alles wat ik wil

Kon ik nu maar eindelijk slapen
lachte ik maar niet om de schijn
Was ik maar schoner geschapen,
dan zou ik niet zo verdrietig zijn

Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 5 oktober 2012

schatrijkzeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

Tienermeisjesverdrie Eenzaamheid Onzekerheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 424