Daar waar nergens heen lag
Ik zag ons lopen, daar
mijn ouders en ik,
onder Gouden Regen,
groene bomen, bruine boomtakken
en op zilveren tegels.
De straatlantaarns schenen
in de duistere, donkere avond,
bijna nacht !
Ik liep daar met ze, altijd bij ze
tussen hen, hún beschermend
en ik liep, ergens, achteraan.
Achteraan in een bepaalde ontwikkeling...
en ver doorgeschoten op levensbeschouwelijke toon...
eigen versie al vroeg ontwikkeld.
We liepen daar, samen en alleen,
daar waar nergens heen lag.
live.nlGeplaatst in de categorie: ouders
ouders Er is nog niet op deze inzending gestemd.
571
571
Geef je reactie op deze inzending:
dat ik weet wie mijn ouders zijn.
Het zijn geen vreemden voor me. Onmiskenbaar.