Hartenkreten

hartenkreet (nr. 37.966):

Het Begin van het Leven

Ik zag jou staan, daar bij de bron...
onder een boog, met een haag
aan bladeren en bloemen;
ik hoefde slechts jouw werkelijke
naam te noemen:
Jíj, kéék naar mij op!
Hoe ongelófelijk!
Wij stonden daar, een tijd
tegenover elkaar ... daarna
was er geen tegenhouden aan:
Onze energieën wervelden,
draaien om elkaar heen, ...
door elkaar heen... tenslotte,
hadden wij elkaar lief
zoals op aarde niet kon:
wij wezens altijd bijeen in
beleving: dáár, dichtbij

de levensbron...
ik wíst niet, dat dat
nog kon!

Er is slechts: begin...
geen einde ... steeds, telkenmale
terugkerend begin; overal en nergens;
wij zorgden ervoor ... om de
liefde die wij in ons voelden...
voor ons hielden... kwam energie vrij ...
ons offersgezinde aard
bleek heel wat waard!