Mijn dochter, mijn orchidee.
Een gedachte aan jou
Laat mij terug gaan in de tijd
De lucht was helder blauw
Ik stond bij je in het krijt
Maar verleden is geen heden
En heden is geen verleden
Zo vaak geleden
Mijn ziel was overleden
Nu sta ik hier
Kijkend over het land
Groots en fier
Geef ik jou mijn hand
Een klein meisje
dat naast mij staat
Een klein reisje
Die nooit meer overgaat
Dochter is hoe ik je noem
Mijn leven en mijn heden
Annabel mijn bloem
Met jou mijn horizon verbreden
Wij twee samen, met elkaar
Ook al ben je pas twee
Je bent zo klein en breekbaar
Jij bent mijn orchidee
Zie ook: http://martijnspoetry.weebly.com/
Schrijver: Martijn Bakker, 2 november 2012
Geplaatst in de categorie: liefde