Ouderdom.
Een oude man wandelt, mompelt, strompelt.
Hij kijkt naar de hemel...
Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de
weg die hij is ingeslagen.
Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat.
Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en
hij die eenzaam sterven zal op een dag
dat hij er naar verlangt.
Geplaatst in de categorie: afscheid