te vroeg ontnomen
verscheurend was het afscheid
het ging ook veel te snel
ik wilde het niet eindigen
maar het lot deed dit wel
met vochtgevulde ogen
kijk ik weemoedig voor mij uit
zonder goede reden
stapte jij ertussenuit
zoveel geschikte dagen
die jij kon vullen met je lach
ik moet het accepteren
dat je het einde eerder zag
pijnlijk is de voortgang
je warmte moet ik missen
de herinnering nog daar
wat kan een mens zich toch vergissen
Ik had het moeten weten
en we kunnen het doorstaan
nu een paar maanden regen...
en dan komt de zomer er weer aan.
Geplaatst in de categorie: afscheid