Hartenkreten

hartenkreet (nr. 38.337):

Ik wil...

Ik wil zo graag... ik voel het...
Wat was het ook alweer?
Ik ben het kwijt,
‘k weet het toch echt niet meer.

Vast en zeker iets heel moois…
het schiet me niet te binnen,
‘t ligt ergens in mijn brein,
wat zou het kunnen zijn?

Een hunkering naar iets,
heel diep van binnen.
Het is toch erg met mij,
ik kan me niet bezinnen.

Begrijp je nou zoiets,
‘k ben het gewoon vergeten,
dat gebeurt de laatste tijd wel meer.
Ik leg me er bij neer.

Misschien komt het ooit een keer tevoorschijn.
Dit zo ongrijpbaar iets.
Misschien wil ik gewoonweg:

"Helemaal niets!"