De koning die treurde in duisternis
Hij scheen het leven slechts van een afstand
te bespeuren.
Hij liet geen enkel licht toe in zijn zwarte,
zware, donkere hart.
Het was de koning van het dompelmoeras...
geen hand, die uitgestoken werd,
werd aangenomen; hij besloot vast,
er was geen hoop meer dan zich maar
te verliezen in zijn grote verlies:
het hart los van de ziel.
Hij verloor zijn lach, zijn muziek, zijn glorie.
Er was geen magie meer in zijn levenskrachten;
de gedachten waren innerlijk dor.
Hij verkoos ten onder te gaan, welteverstaan,
zonder enige menselijke liefde; treurnis
was zijn eigen heilige mis.
En ik hield van hem. Ik zal altijd
van hem houden. Hij leeft voort in mijn hart.
live.nlGeplaatst in de categorie: verdriet
verdriet Er is nog niet op deze inzending gestemd.
321
321
Geef je reactie op deze inzending: