Glimp
In het roze ochtendlicht,
een maagdelijke liefde
als een zilveren bliksemschicht
die dag en nacht doorkliefde
De grijze mist van de dag
herinneringen aan jouw blauwe ogen
aan jouw gulle lach
omcirkelt door regenbogen.
Het zwart van de nacht
de grauwe pijn van verlies
duisternis spreekt niet al te zacht
maar gluurt ijzig zodra het vriest
Een glimp hoop, nog wat schuw
markeert kleur in mijn schaduw
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid