Hartenkreten

hartenkreet (nr. 38.531):

Mijn licht, mijn fakkel, mijn toorts

Ik droeg mijn innerlijk licht
ver voor mij uit.
Ik nam het vuur; bracht haar
van binnen naar buiten, door
donkere ruiten scheen een pril,
steeds sterker, stiller wordend ideaal licht.

De fakkel voerde haar doel, haar bedoeling
veel verder dan enkel haar baarmoeder:
zij bleek een al gehele, grote zorgende,
verzorgende moeder!
Mijn toorts verwekte geen enkel aards kind;
neen, het bood, gaf en geeft veiligheid en
geborgenheid voor ieder.

Het nam haar woord- en daadkracht
om met deze, geheel nieuwe lans
alle misselijkmakende machten te doorbreken.
Ik droeg mijn kind, vol koorts, door de nacht...
daar waar zij zijn moest en thuiskwam:

het was wat ik te doen had.
Mijn lot, mijn licht.