tussen passanten
soms ben ik triest
over verloop van tijd
want alles raakt op
soms ben ik moe
moe van triestheid
omdat ik altijd maar vergeefs
en amechtig probeer
aan te klampen voor een plek
in de trein die eeuwigheid heet
hier op het drukke perron
van de vergankelijkheid
sta ik naamloos tussen passanten
Geplaatst in de categorie: tijd