Dement

Ik vertel aan mijn dochter een verhaal op de bank
Dan zegt zij plots “Ja dat heb je al eerder verteld” en ik hoor aan haar klank
dat ze het liefst zou willen zakken door een gat in de grond
Direct ben ik verbijsterd en sluit snel mijn mond
en ik word bang en durf niet te zeggen dat ik het niet weet
Bang voor haar woorden, want woorden zijn soms zo wreed

Ik loop in de stad en ik kom iemand tegen
“Hallo Oma” roept de jongen en ik word meteen verlegen
Want ik ken die jongen niet
Gelijk word ik overvallen door een heel diep verdriet
en ik word bang en durf niet te zeggen dat ik het niet weet
Bang voor zijn woorden, want woorden zijn soms zo wreed

Ik zit aan een tafel
en voor me staat een bord met een wafel
Naast me zit een vreemde vrouw
“Waar ben ik” wil ik roepen en “wat is dit voor gebouw”
En ik word bang en durf niet te zeggen dat ik het niet weet
Bang voor haar woorden, want woorden zijn soms zo wreed

Ik zit aan een tafel en voor me staat een kop koffie
Ik ben blij en denk “Ha dat is nog eens een boffie”
Net als ik het pakken wil is het weg en zegt een stem: “ zo mevrouw, vandaag geen trek?”
en ik hoor aan haar stem dat ze denkt “die is gek”
en ik word bang en durf niet te zeggen dat ik het niet weet
Bang voor haar woorden, want woorden zijn soms zo

Ik lig in mijn bed en wil er graag uit
Heerlijk naar buiten, naar de zon en vogelgefluit
en ik hoor een stem die zegt: “nu moet u gaan slapen, het is al half acht”
en ik ben verbaasd en had dit niet verwacht
En ik word bang en durf niet te zeggen dat ik het niet weet
Bang voor haar woorden, want woorden

Ik zit in een kring met zingende mensen
Ik wil zingen maar wat zijn de woorden en begin mezelf hardgrondig te verwensen
“Zing maar fijn mee” zegt plots een stem
Jaja ik wil wel en kijk maar niet naar hem
Want ik ben bang en durf niet te zeggen dat ik ze niet weet
Bang voor zijn woorden

Ik hoor ze zeggen dat ik dement ben
Ze denken zeker dat ik dat woord niet ken
Ik voel me angstig en heel erg alleen
Wie kan me helpen en waar kan ik heen
Maar ik ben bang