IK HEB JOU ZIEN LIJDEN

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden
en je alleen maar achteruit zien gaan
Je glimlachte om wat mensen zeiden
doch ’s nachts in stilte gutste ’t traan

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden
wijl geen klacht over je lippen gleed
Je onderkende ‘t naderend bevrijden
’s nachts in stilte vond je ’t te wreed

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden
en ‘t einde lange al in je ogen gezien
De drempel die je zou overschrijden
verzachtte je pijn een tikje misschien

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden
je ziekte vrat heel het leven van je af
Je was aan het einde van je Latijn en
daarna wachtte jou enkel nog ‘t graf

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden
waar je lang reeds uitgemergeld was
De dood nam je mee achter de tijd en
hij was het die jou van de pijn genas

Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden
en je dood als vriend zien verschijnen
Toen je uiteindelijk mocht overlijden
verkoos jij één der allerlaatste treinen


Nb: Dit is een opdracht gedicht geweest

Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 12 februari 2013

schatrijkzeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

Ziekte Lijden Sterven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 582