TELEURSTELLING
Boven
zie ik mijn vader.
Een been op de rand,
een ander in de lucht.
Een arm om een paal geklemd,
de ander trekt strepen
en wist het vuil van het raam.
Ik step verder
mijn hart bonkt in mijn keel.
Verderop
valt een man
door de bladeren van de bomen
In scherven ligt hij op de grond.
Ik step er omheen
Een gevallen engel
is gebleken.
Inzender: Ingrid Zalme, 16 februari 2013
Geplaatst in de categorie: emoties