Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.009):

Uitzending gemist

Ik was pas twaalf
En werd geroepen door God
Zei mijn oma serieus als een gebod
Nadat ze kaarsen had ontstoken
En haar gebeden waren verhoord

Ik was pas twaalf
En werd acuut misselijk
Van mijn allereerste kopje koffie
Met een flinke scheut melk doorheen
Zeeg ik als een rozenkrans ineen

Ik was pas twaalf
En geloofde zeker nog niet
Dat ik zou worden uitgezonden
Als missionaris naar de verre oost
Voor haar misschien een veilige troost

Ik was pas twaalf
En hoorde echt niemand roepen
Hoe het zou zijn in een droge woestijn
En nu terugkijkend, voordat ik het wist,
had ik mijn uitzending gemist