Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.075):

Weerloos

Weerloos was ik, toen ik keek in de poelen van haar ogen
Haar ademhaling voelde, en het krullen van haar lippen zag.

Weerloos en wezenloos van haar spontane lach.
Verbaasd dat een zo lichtvoetig wezen mij optilde.

Verrast dat haar ogen de mijne ontmoetten
en ze op mij bleven rusten, alsof er iets in de lucht hing
wat niet meer voorbij zou gaan.

Uitgelaten, opgetogen,
haar lippen die steeds maar zeiden: jij, jij!
Weerloos…
Als was ben ik in haar handen.

Een ander die mijn ik maakt
Jij die maakt dat er geluk is voor twee

Mijn God ik hou van jou.