Sprookje

Er is eens......
in een late namiddag
het licht op zijn mooist
Het schijnsel alsof
nog niet overschaduwd.
Peutertje speelt
met zandlopers
wankel loopt ze
de wereld in.
Vrouw nadert
haar naam roepend;
dochtertje, dochtertje!!
Een verbintenis
lijkt zich wederom
te herstellen.


bliksem doorkruist.

Onverwachte verstoring;
Laat de vrouw grond smakkend
naar adem happen.
Kinderen gillen
dochtertje brult.
Het wrattenmisbaksel
vies van zijn braaksel
sleept moeder
richting put zonder end.
Peutertje, peutertje.
uit zicht verdwenen.

Opdat,
louter door liefde gedreven
de vrouw hakt af haar eigen hand
en nadert tot,
mijn kind in mijn armen te sluiten.

Schrijver: Imiza, 9 maart 2013

i.zalmeonline.nl

sprookje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 459