Optijd gered?

In een web gevangen
van boosheid en verdriet
doch met stil verlangen
dat iemand je tóch ziet.

Je doffe ogen staren
je voelt je machteloos
niks is te verklaren
alles lijkt zo troosteloos.

In de steek gelaten
sta je langs het spoor
je wilt je leven laten
niemand geeft gehoor.

Plots word je aangesproken
door een manspersoon
de spanning wordt doorbroken
het leven gaat door, gewoon..

gevangen verdriet het leven laten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 395