Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.530):

Ochtendkrieken

ik kus mijn lieve en vertrek al vroeg naar de polder,
nog gehuld in de nevel loop ik in dit schijnbaar
desolate landschap. ik zie mezelf in de onmetelijkheid
van dit doek dat nog geen penseelstreken en kleur
bevat. ik hoor mijn voetstappen in de grijze asfaltlaag
dempen. ik ruik de muffigheid van dit verstild beeld.
ik voel de rijpheid voor het moment, neem tijd voor de
opname.

Schrijver: Erik Nillessen, 13 april 2013