inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.566):

Eindbestemming

Ik ben al jaren op reis, zonder eindbestemming.
Ik ben mijn leven begonnen, zonder enig doel.
Ik ben alles gaan verkennen, en nieuwe dingen gaan ontdekken.
En elke keer als ik iets leerde, gaf mij dat   een fijn gevoel.

Nu enige jaren later, en een berg ervaringen rijker
Vraag ik mij af wat het leven is. Wat wil ik bereiken?
Hoe wil ik daar komen?
Wat is het in mijn leven wat ik nog mis?

Jaren geleefd zonder doel voor ogen,
zonder enig benul waar ik later wou staan.
Ik vond het opeens lastig om mijn leven te leven zonder reden,
en daarom ben ik er naar opzoek gegaan.

Het leek wel een hopeloze zoektocht, zonder einde aan.
Toch heb ik in de tussentijd weer een hoop geleerd.
Maar het ultieme doel had ik nog steeds niet gevonden,
waaruit ik het volgende voor mij zelf heb geconcludeerd.

Ik wil mijn eindbestemming niet weten,
want dan zit ik later wéér met een vraag.
Als ik er ben, wat wil ik dan?
Wie alles heeft bereikt legt zijn lat gewoon te laag.

Ik wil gewoon mijn best doen, bij alles wat ik doe.
En er voor iedereen zijn die om mij geeft.
Ik wil altijd blijven leren en genieten van alle momenten.
En me geen zorgen maken over wat de toekomst voor me in petto heeft.

Ik wil niet dat ik later spijt heb van dingen die ik niet heb gedaan.
Dus daarom wil ik echt alles geven.
Maar de beste manier om me geen zorgen over van alles te maken
is toch denk ik, om in het hier en nu te leven.


Zie ook: http://www.michelleschulz.nl

Schrijver: Michelle schulz, 18 april 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 314

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
19 april 2013
... en zo is het kringetje weer rond, Michelle. Ik heb het meerdere keren gelezen en jouw bespiegelingen zijn weldoordacht.
Bij de meeste dingen, die je soms nog laten twijfelen, geef je meteen daarop zelf al het antwoord.
Je weet, dat ik géén dichter ben, maar wel graag gedichten lees. Ik word daarbij niet gehinderd door allerlei theoretische regels omtrent de constructie, maar tracht wel tussen de regels door te lezen. Jij verwoordt in je eigen spontane en zelfgekozen ritme de zuivere gevoelens van dat moment, jouw twijfels, jouw hoop, jouw wensen maar - en dat is het het belangrijkste - het geloof in jezelf.
Het komt helemaal goed met jou zolang je er zelf ook in gelooft. Laat je vooral nooit ontmoedigen door anderen; behoud jouw eigen benadering en spontaniteit! Misschien komt er nog een vervolg na zoveel jaren? Ik kijk er in elk geval nu al naar uit!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)