inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.693):

handen

Mijn handen waren de eerste die jouw tere huid aanraakten
toen je het levenslicht zag.
Mijn handen waren de eerste die jou over je hoofdje streelden.
Zij hebben een bloedband gecreëerd die nooit meer los kan.

Diezelfde handen hebben je leren voedsel aanvaarden,
hoewel je dat niet altijd graag at.
Mijn handen hebben uje tere luierhuid aangeraakt,
dan lachte je putjes in die kleine wangetjes.

Ik nam je kleine handjes in mijn grote mensenhand,
je wist dat je die gerust mocht aanraken.
In je kleine hartje was moeder aanwezig.
In mijn hart was jij aanwezig.

Ik streelde je door je haren, gaf je een schouderklopje.
Die handen hebben je leren leven, zoals je nu bent.
Ik nam je op en zei troostende woorden bij het wenen,
je traantjes verdwenen en je mondhoekjes trokken op.

Die handen zijn nu nog altijd dezelfde
maar jij bent niet meer het kind.
Met pijn in mijn hart moest ik je los laten,
je eigen leven laten zoeken.

In nood zijn mijn handen daar terug
om klaarheid te brengen en weer je tranen te drogen.
Ik sta dag en nacht aan je zij, ik droom de waarheid.
Mijn kleine ukkie, is nu een individu geworden.

... Deze ervaring wil ik mededelen aan iedereen die kinderen heeft, ondertussen zijn mijn twee ukkies het huis uit. ...

Schrijver: claire vanfleteren, 4 mei 2013


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 663

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)