Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.724):

nu dat zo is

dat dit huis geen thuis meer is
de planten verdorren voor het
raam….ik me ook ( weer )
een vreemdeling voel

nu het zo is

dat je mijn aanraking niet meer
kunt verdragen
en mijn aanblik je doet huiveren
- hebben we ooit liefgehad ? -

nu het zo is

herinner ik me opeens ten volle
dat dit land nooit de mijne was
geweest
al was het mijn diepste verlangen
en ik me gelukkig voelde

nu, het zo is