De dag dat de tijd zich vergiste
Voor Jetske
Dertien was ik
Toen jij op die warme
Voorjaarsavond vrolijk
Op je kinderfietsje
Aan kwam peddelen -
Afkomend op het lawaai
Voor een der beide doelen
En net toen de bal hoog
Werd voorgegeven en 't publiek
Zijn adem inhield in afwachting
Van een schitterende goal
Werd jij op 't kruispunt
Van je leven vol geraakt
Door een bestuurder die
Op deze lauwe lenteavond
Haast had - tachtig in plaats
Van vijftig reed - en jouw kleine
Lijfje de lucht in smeet,
Lawaai dat plotsklaps verdween en
Tot griezelige stilte werd teruggebracht
Jouw lichaampje als een pop op
De kruising achterbleef en binnen
Een minuut van levend rose
In het paars van de dood
Veranderde - honderd mensen
In shock en dodelijke stilte
Achterlachtend terwijl jouw
Lijfje verder verstijfde
Mijn vader die huilde,
De onderwijzer wiens tong
Van verdriet bevroren werd
En ik die om tien over acht
In tranen naar bed ging
Niet begrijpend dat jij om tien
Over zeven nog onwetend van wat
Gebeuren zou aan kwam fietsen
Werd voor mij de dag
Dat de tijd zich vergiste
Moment dat levenslang op
Mijn netvlies bleef staan
... Verkeersongeluk op de vroege avond van 9 mei 1969 waar Jetske Bos, 4 jaar oud, het leven verloor. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 11 mei 2013Geplaatst in de categorie: verkeer
lijden, tijdloos. Onomkeerbaar voltrekken van
ondraaglijk lot in een fractie van seconde.