Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.809):

Dag zonder woord ( 19 mei 2013 )

Jouw verjaardag: veertig jaren, tussen hemel en aarde.
Onze band is eens gestrand.
We werden vreemden voor elkaar.
Jij was meer dan ik; zo zag ik het, toen.
Nu zijn we, ergens, gelijken.

Wat gebeurde, gebeurt zonder zich werkelijk
te voltrekken. Ik wist zonder het al te weten.
Wie was jij die zich verschool in de mist?
Wie was ik, blijvend levend in jouw beleving?

Ik stond daar, waar ik altijd blijf staan: met jou.
Er was een tijd van samen zwemmen, wandelen en fietsen.
Mark, het blijft voortduren!

Ik raakte jou blijkbaar, zonder het te beseffen.
Jij verlangde naar me, maar maakte het niet kenbaar.
Voltrekken van een lot... buiten ons om?

Alles wat wij ervoeren: het geschiedde en ligt voor altijd
vast in de tijd.
Wat we deelden is om glorieus op terug te kijken.
Nooit zal ik vergeten, het mooiste moment met jou.
Het kwam en ging, blijft daar in mijn hart.
Je was Mark, met veertig jaren vandaag.
Een dag vol van stilte, zonder woord.
Ik heb jou toch wel gehoord.