De eenzame oude man

Daar zit ie dan, die oude man,
negentig mocht ie worden dan,
die eenzame, oude man.
Het enige wat ie nog wensen kan
is zijn achterkleinzoon zien
das niet zo moeilijk dan?
Maar toch gooit men roet in de pan,
zwart, voor die oude eenzame man,
omdat ie het joch niet zien meer kan,
niemand die er bij komt hem te vereren
met een bezoekje, aan die eenzame oude man,
die nog maar een wens heeft en die luidt dan,
mocht ik hem nog maar een keertje zien,
mijn achterkleinzoon die jongen van dertien, .

Er biggelt een traan over zijn wang,
een eenzame traan net als die eenzame man,
die zijn achterkleinzoon niet meer zien mag,
hoe droevig is dat dan?
Wat doen we onszelf in al het egoïsme aan
en wat doen we aan die eenzame oude man?
Zo, ja zo, zit de wereld in elkaar,
en niemand die er iets aan doet,
voor die eenzame oude man, je kunt er wel om janken,
om zoveel eenzaamheid op die leeftijd,
ik raak het beeld niet meer kwijt,
het beeld van die traan op die gerimpelde oude wang,
van die eenzame oude man,
die intens hunkert naar slechts één bezoekje
van de jongen!

Schrijver: An Terlouw, 21 mei 2013

an.terlouwcasema.nl

Ouderdom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 247