In mijn stilte

In mijn stilte zag ik soldaten op het slagveld,
sneuvelen en sterven.
In mijn stilte sloeg de vader de moeder.
In mijn stilte werden kinderen doodgeslagen.
In mijn stilte verkrachtte elke man iedere vrouw.

In mijn eigen stilte
haalde ik adem.
Ik luisterde naar de werking van mijn longen.
Al mijn organen functioneerden nog.
Het lichaam werkt en voldoet aan haar taak.

En ik keek naar de rivier
waarin de lampen van huizen weerspiegelden.
Er was schijnbaar leven overal. Ook in de nacht.
Ik besefte dat er vrede was en kon heersen
over de aarde. Ik wist en vermoedde dat mensen
elkaar konden liefhebben.

Er was veel wanhoop, haat en onvrede
in de wereld. In de afgelopen eeuwen.
Toch koesterde ik, met beschouwen en vooral:
een diep weten dat het anders kon.
Ik sta en stond ervoor open.
Ik maakte mijn keuze tot verschil.
In mijn stilte. Telkens hervond ik mijn krachtig geloof.

... Een sterk moment van besef, dat ik eens had,op mijn tocht naar Santiago de Compostella. ...

Schrijver: Petra Hermans, 26 mei 2013

worldpoet546live.nl

Moraal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 290