Hartenkreten

hartenkreet (nr. 39.876):

ZOEKTOCHT

Wilde regens, woeste winden
zij verduisteren heel mijn pad
Ik ga. Kan de weg niet vinden
in deze steenhoop van de stad

Kille druppels, koele monden
kussen trachten steun te geven
Ik wil de weg die ik ooit vond
maar die weg lijkt afgedreven

Harteloze winden, kille stenen
geen die door dit somber gaat
Ik moet door, volg mijn benen
geen die ooit die weg verraadt

Koude nachten, alleen duister
zelfs de maan laat het afweten
Er fluistert een stem, ik luister
Ik vind ‘t terug, mijn geweten