Verdriet om Boyke
Boyke, Boyke, neen, ga niet dood!
Boyke, we houden van je,
hou vol, lieve chihuahua van ons.
Het gif deed z'n werk snel, onverbiddelijk, adequaat.
Gif dat je argeloos en gretig verslond.
Vermomd gif dat je een lekker, extra hapje vond.
Gif, moedwillig gelegd door een of ander onverlaat.
We aaien je kleine, slappe hondenlijfje.
We roepen: 'Adem toch, adem nu toch'.
Je ademt niet meer.
Verdriet borrelt op als een zwarte massa,
een zwarte kleverige massa.
Daarnet rende je nog, heb je kwispelstaartend,
blaffend in jouw enthousiaste hondentaal
tegen ons gesproken.
Nu lig je daar zo stil, bewegingloos,
zo vreemd voor ons, zo abnormaal.
Het besef van jouw plotse, eeuwige zwijgen
heeft ons hart gebroken.
Boyke toch...
Woede.
Verdriet en woede.
... Ons hondje, 5 jaar oud, stierf tijdens een wandeling in het veld (3-6-2013) ...
Schrijver: Frans Vanhove, 6 juni 2013Geplaatst in de categorie: verdriet
Zelf ben ik een zeer grote hondenvriend,en heb al enkele honden moeten laten inslapen vanwege kanker. Nu leef ik nog met één hond, die al 11 jaar is, en ook erg begint te sukkelen. Ik hou ook zielsveel van hem, zonder hem kan ik helaas niet meer leven. Wens jullie nog héél veel sterkte en steun toe, vanwege jullie hondenvriendin Janna.