Hartenkreten

hartenkreet (nr. 40.102):

Alles gaat voorbij.

Een adem in de ochtendnevel.
Soms verloren dagen voorbij en
stemmen die schreeuwen...

Eeuwen gaan voorbij oneindig,
maar de adem stokt op een dag.
Vergeten alle wezens, alle dingen,
het verdriet, ook die lach.

Niets is er nog van dat alles,
maar men plant zich voort.
De adem gaat door evenals vulva en
fallus, mens van vlees en bloed.

Roze en lichtblauwe kaartjes en
de witte zwart omrand.
Geboorte en dood een vicieuze circel,
een leven lang.

Het gaat voorbij, alles gaat voorbij.
Onverbiddelijke natuur maakt geen verschil
in rang of stand.