god is de duivel
rond deze dagen
begint m'n hart te kraken
te kraken van de pijn
omdat je niet meer met ons kan zijn
je bent er niet meer
afgepakt door de heer
je bent van het leven beroofd
door iemand waar alleen een idioot in gelooft
in hem geloven zal ik nooit
ik herinner me nog je lach
ik weet nog steeds hoe je er uitzag
maar je bent er niet meer
je bent nu bij onze lieve heer
die is eigenlijk niet zo lief
want hij heeft je van ons afgepakt
als of ie een dief is
hij neemt teveel en neemt te vaak
papa ik mis je en jij bent het best
nu nog steeds ben ik op jou het gekst
je staat bij mij op de eerste plaats
jij bent m'n beste maat je bent m'n beste vriend
in m'n hart en in m'n ziel maar helaas
afgenomen door een debiel
genaamd god, waar ik van walg waar ik van kots
want wat hij doet is doden voor zijn eigen genot
Geplaatst in de categorie: emoties
maar toch ... We kunnen er niets aan doen hé? :( (jammer genoeg)
Graag gelezen, dit gedicht :)