De Zwarte Taj Mahal
Toen mijn liefde voor jou,
kristalliseerde in een kroon...
Ik een paleisje voor je bouwde,
met in het hart een mooie troon...
Een waterspiegeloppervlak
Met daarop de keerzijde van het dubbeltje
Rijmde mijn gedicht maar zoals wij toen...
Het tijdelijke is versteend door de tijd,
en het eeuwig ermee verbonden eeuwige...
Blijft voor altijd een ongrijpbare schaduw op een vloeibare tranenspiegel...
Geplaatst in de categorie: liefde