Een verharde maatschappij.
Kaal en kil is het hier en
stalen gezichten kijken mij aan.
De straat is bijna leeg, ik zie
verchroomde lichamen, omhulsels
die glinsteren.
Glazen ogen zonder uitdrukking
in een blikken ritme gevangen.
Hol klinkt elke beweging en ieder
gebaar is bevroren.
Terwijl de lippen vastgeklonken zijn
op het glanzende metaal kan ik hun
in beton gegoten gevoelens en gedachten
horen...
... In een verharde maatschappij drukt men steeds minder zijn gevoelens uit.
De buitenkant ziet er 'mooi' uit, maar het innerlijk lijkt
minder gevoelig te zijn. ( om zich zelf staande te houden...)...de tijdsgeest..? ...
kpnplanet.nlGeplaatst in de categorie: maatschappij
maatschappij 1.0 met 1 stemmen 
142
142
Geef je reactie op deze inzending:
aan een prachtig jeugdboek, namelijk: "Momo en de
tijdspaarders" van Michael Ende.
Bedankt, dat je een stukje rots van de versteende
maatschappij af hebt gespleten!