Als het goud is verwond
Facet in de glorie der zomer,
stilte beroofd zinloos vreugde
Staren in geheimen van oudsher,
het blad dat de wind verheugde
De ontbering van warmte,
bij nachtelijke koude zeeën
Marteling van geloof in alle,
grijpt elk contact buiten leven
Herkenning van oude magie,
als verwarring van de grens
Dromen lijkt een pijnlijk fobie,
eeuwig zwart blijkt een wens
Sprankeling in heldere klank,
een leraar volgens velen
Bij een sluipende mistbank,
leek de pracht om te delen
Het spreken tot zwijgen,
door zilver naar goud
Is in wijsheid te stijgen,
met een ware inhoud
Het blad blinkt als een ster,
donkergroen naar lichtblond
Spreekt voortaan in zilver,
als het goud is verwond
Geplaatst in de categorie: liefde
voorkeur voor zilver uit te spreken!