Hartenkreten

hartenkreet (nr. 40.447):

Soms

…Soms…heel soms…vergeeft de overtuiging,
want dan zou ’t fijn zijn met tegenwind
Of was Samson toch een zonderling,
als de tijger een leeuw bemind

Handen gaan nog steeds door het haar,
draait de borst bedachtzaam maar vlug
En de waarde fluistert onovertrefbaar,
bij de aanblik van een gestaafde rug

De lijm van gisteren had het antwoord,
in een dank die jij alleen kan dromen
Zou je je twee keer vergissen welke poort,
of is dat pregnant bij het laatste thuiskomen

Eufemisme blijkt een heikel woord,
in het allergrootste boek der betekenis
Is makkelijk moeilijk of gestoord akkoord,
en blijkt de Déjà vu der mensheid,geschiedenis

En een ziel begrijpt de eenling,
waarom het daglicht naar avond streeft
Wanneer manen waaien als een zonderling,
op een berg die rust en bezinning geeft

Een wind spreekt in overtuigende aanhoudende flanken,
als de lach herkanst en redeneert in het spel van gedachten
Want ogen verantwoorden zelden de o zo nodige kansen,
en bloeit Delilah voordat de trots verwelkt,vergeeft en verzachte…