De wiskundeles
Er zat niets anders op
dan naar school te gaan
met een schooltas vol met boeken
en voor de zoveelste keer een plaats te zoeken
in het wiskundelokaal dat ik zo haatte
wiskunde was voor de apen
ik zat daar volop te gapen
totdat ik onoverkomelijk de beurt kreeg
en ik er niets van bakte
en ik uiteindelijk dan ook zweeg
de hoofdaap stuurde me ziedend
het lokaal uit, ik moest naar de rector,
die ik vaardig wist te ontwijken
en zelf iets in mijn schrift schreef
het moest toch ergens op lijken
toen ik jaren later examen deed,
ik had wiskunde laten vallen,
kon ik het niet laten om naar het wiskundeventje te gaan
om hem te vertellen wat hij mij al die jaren had aangedaan
maar het was te laat
hij lag daar uitgestrekt
in zijn laatste kwadraat verrekt.
Zie ook: http://www.literairdichter.nl
Schrijver: Alexander Peters, 29 augustus 2013
Geplaatst in de categorie: emoties
1 en 1 is twee, dat is rekenen!
Ik zou maar op mijn 'tellen' passen Alexander!