Hartenkreten

hartenkreet (nr. 40.532):

Dwalen.

Het zijn de platgetreden paden,
het is het neergetrapte gras.
Het zijn de stegen en de straten,
't is de gedempte waterplas.

't Zijn de bekende wegen,
't is het ritme van de dag.
't Is de richting in mijn leven,
zo monotoon en straf.

Het is het lopen in de pas,
als ganzen in een rij.
Het is de veel te krappe jas
van de uniformiteit.

Dar kledingstuk past mij niet meer,
maar een ander heb ik niet.
Ik moet het dus wel aan
tot mijn groot verdriet.

Want ik wil anders, ik wil dwalen
op plaatsen waar nog niemand kwam.
Ik schep mijn wereld in verhalen
waar ik even wonen kan.

Want ik wil anders, ik wil dwalen
waar ik nooit ben geweest.
Ik schep mijn wereld in verhalen
tot ik het laatste teken lees.