Hopeloos
Liefde; zo ver weg
En tegelijkertijd dichtbij
Mijn hart is gevuld met leegte; een vallei
Hoop in de toekomst zit er voor mij niet in, dat ben ik verloren
Wat ik nodig heb is geluk, zo hoog als een toren
Waarom is het leven zo oneerlijk, vraag ik mij steeds af
Misschien is dit wel mijn straf...
... Toen kwam zij, ze was zo lief
Maar ik? ik was naïef
Tijd is wreed, het wachten duurt lang
Wat anderen wel ervaren is waar ik naar verlang
De zoektocht is zoals een hopeloze droom, het brengt teleurstelling
En voor mijn hart is dit een kwelling
Dus geef ik het op, ik kan hier niet meer tegen
Hoop is voor mij helaas geen zegen
Geplaatst in de categorie: liefde