Afscheid van mijn vader

Ik neem je krachteloze hand in die van mij
en streel hem zachtjes, teder ..
Volg met mijn duim de aders, dik en blauw.
Je kijkt naar mij, je ogen leeg,
je draagt niet meer de last van het verleden,
maar evenmin die van de toekomst met je mee.
Er is alleen het hier en nu: een flauwe flits
die dooft nog eer het helder wordt.
Waar is die trotse man in jou gebleven
die zijn wandelstok
zwierig en ritmisch
liet meetikken
op de cadans van zijn voetstappen?
De herinnering, zo dierbaar,
in mij zo diep gegrift in hoofd en hart.
Het lot maakte van jou een kind,
van mij een dochter
die in jouw ogen steeds zal blijven zoeken
naar de vader uit haar jeugd.

afscheid verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 941