Blokkade
verkrampt liggen mijn handen op het toetsenbord
ik weet ineens geen woorden meer, geen zinnen
geen enkel woord van troost schiet me te binnen
dat zegt dat de blokkade weldra opgeheven wordt
mijn hoofd voelt angstwekkend geesteloos en kil
laat zich door geen geluid, geen stem van buitenaf verleiden
om slechts één vleugje inspiratie naar binnen te doen glijden
het blijft daarboven dan ook oorverdovend stil
de held in mijn verhaal lijkt vastgelopen in de tijd
zijn flamboyante ziel in louter dynamiek bevroren
hij heeft de sturing over lijf en ledematen reeds verloren
zweeft, God mag weten hoe lang, in luchtledigheid
zinloos dwaal ik, urenlang, door de oneindigheid
wens mijzelf een wonder om de versperring te doorbreken
mij rest slechts weinig tijd aleer de deadline is verstreken
van dichtbij lokt merelzang me uit mijn somberheid
Geplaatst in de categorie: taal