Hartenkreten

hartenkreet (nr. 40.978):

Weg is de toekomst.

Je ziet me niet meer staan.
Je kijkt niet meer naar me om.
Ik heb voor je afgedaan,
maar ben ik zo stom?

Je loopt langs me heen,
doet alsof ik er niet meer ben.
Ik ben niet van steen,
maar je houdt van hem.

Je hoort niet mijn stem.
Je ziet niet mijn verdriet.
Je kijkt alleen naar hem.
Ik was zo stom.

Je dreef van me weg.
Kwam 's avonds laat thuis
en ineens niet meer.
Wat was ik stom!

Het huis is nu leeg.
De kamer is stil.
Mijn hart is verkild.
Ik was zo stom.

Ik was doof en blind.
Ik zag het pas
toen het te laat was.
Wat was ik stom.

Refrein:
Weg is de toekomst,
donker het gat.
Ik hoop dat je terugkomt,
maar die hoop is vals.
'k Weet dat je daar woont,
bij hem in de straat.
Soms loop ik er langs
als een dief in de nacht.
Hoop ik je nog eens te zien,
je schaduw, een glimp van je gezicht,
misschien.