ongeluk
Ik zag het ongeluk,
het gebeurde voor mijn ogen.
Hij was tegen een auto gebotst,
met zijn motor in de sloot gevlogen.
Mijn hart vergat te kloppen,
we renden naar hem toe.
We hezen hem uit de sloot,
het was een heel gedoe.
Ik zat op mijn knieën langs de weg,
zijn handen lieten de mijne niet los.
Hij fluisterde: "bedankt mevrouw",
ik streelde door zijn warrige haardos.
Totdat de ambulance kwam,
toen was het plots voorbij.
Ik wist niet eens zijn naam....
en hij niet die van mij...
Geplaatst in de categorie: verkeer