Eeuwig
De klok tikt dof
en ratelt zacht:
"dit is jouw uur,
dit is jouw nacht"
ook ik besef,
en neem mijn veer
de nieuwe dag
keert nimmer weer
met stramme hand
in flikk'rend licht
een laatste woord
het boek kan dicht.
en dan het Niets, buiten hoop...
dat jij ooit eens
dit boek zal lezen
en voelt de liefde
in woorden geweven
hoe het getuigt
dat elke moment
met jouw gedachte
was doordrenkt
en dat je hoort
hoe 't fluistert zacht
dat ik ook dan nog
op je wacht...
Geplaatst in de categorie: liefde