de alchemist

hij liefde zichzelf
en de bloemen begonnen spontaan te groeien

in de tuin van zijn moeder

water zoekt het laagste punt
en communiceert, ondergronds

door de lucht, als het in ogen springt
over zee,
als de walvis zingt
de zon, de lucht, het water, de aarde
ze zwoegen onvermoeid
om de liefde rond te pompen
de pijn van verlossing te voorzien
en de wolf te laten huilen

Liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 393