Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.380):

Jij

Ik zie je daar nog zitten,
je keek naar het opgaan van de zon.
Ik zag alleen maar jou…
dat ik zo van jou houden kon!

Je hemd was blauw,
je ogen blauw.
Je voeten bloot,
je haren warrelend in de wind.

We waren met ons bootje…
Gevaren naar het meer.
Het was zo heerlijk rustig,
ik voel die rust nog weer.

Je zat heel stil te kijken,
zodat je stil genieten kon.
Zoals je zo graag wilde,
van het opgaan van de zon.

Ik keek niet naar die zon,
‘k zag wel twee futen elkaar beminnen.
Ze pasten in het beeld,
versterkten het gevoel van binnen.

Ik zie nog steeds het hele plaatje,
na al die jaren nog.
Het maakt me wat weemoedig,
maar hoe gelukkig was ik toch.