Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.452):

- Dankbaar wil ik zijn -

Puur en dankbaar wil ik zijn,
van alle momenten kostbaar genieten,
die het leven onverklaarbaar in petto had,

afgewisseld met lichtere onderwerpen,
mijn eerste stappen zetten.

Luid wil ik "Leven" schreeuwen,
diepere niveaus ontdekken en
vastberaden op mijn knieën gaan,
heel eenvoudig ook, dankbaar zijn.

De uitmuntende fragmenten vergaren,
dankbaarheid, bemoedigend in mijzelf bewaren,
beleefdheidsvorm geeft het plaats.

Hoopte beter inzicht te krijgen
in zwaarwegende aspecten van het leven,
iedere ochtend, toen ik eenzaam tegen je praatte

als gevolg van kritische gedachtes
en nóg vaker ontevredenheid, jij, jij was altijd bereid,
nam het voortvarend ter hand
met je koninklijke beleid.

Jij, die het licht kan laten vallen, de zon kan laten stralen,
het stromende levende warme water geeft
dat over gouden bergen gaat en uit diepe dalen haalt,
enkel jij zag mijn groot falen, veranderende leven.

“Dank je wel” moet ik zeggen,
tegen jou mijn grote vriend
voor je hand, die mij toen hield, als het nodig was.

Voor je lach die beviel, als mijn moed iets minder was.
Tegen jou, die mij steunde langs mijn weg
zonder beperkingen, leek hij bijna recht.

Jij, die mij bevrijdde, mij verblijdde,
vreugdevol wil ik zingen tot de Heer.
Jij zijt de Almachtige aller tijden,
jij zijt de Heer, die ik zo bijzonder dankbaar eer.