Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.554):

alles is liefde

de kamer is klein, haar
grove gestalte vult de
onpersoonlijke ruimte
men noemt het gezellig
omdat zij dat zegt:

gezellig he?

stijf en oud zit ze daar
men noemt haar een
waardige oude vrouw
omdat zij dat vindt

altijd waardig geweest

haar geest is speels en
soms ondeugend
zo kent ze nog al haar
mannen,

bij naam…

en men knikt omdat ze
daarvan opknapt
bevallig en sierlijk
geliefd was ze geweest

lichtvoetig en vrolijk

instemmend knikt iedereen
men wist dat ze loog
dat kan men zo zien hoor
zelfs nu nog,

benadrukt ze….men knikte

na een uurtje gaat iedereen
weer zijn of haar weegs
men had elkaar weer gezien
de plicht zat er weer op

ze gingen, opgelucht, bijna
met opgetogen tred…
alles is liefde
nietwaar?