inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.555):

De waterkant

Als kind speelde ik graag aan de waterkant
spelend met bootjes of steentjes scheren
altijd was er een buurvrouw aan de overkant
die, uit angst voor verdrinken of mij bezeren
mij waarschuwde voor de gevaren van de waterrand

geheel opgaand in mijn spel zag ik geen gevaar
de bootjes dreven onschuldig in de haven
toch kwam deze vrouw met een afwijzend gebaar
en dreigend met feiten die ik toen niet kon staven
mokkend naar huis, ze had het toch weer voor mekaar

met tranen vertelde ik thuis dat ze er weer was
hortend en stotend vertelde ik mijn verhaal
terwijl de fluitketel tekeer ging op het gas
vertelde mijn moeder onder al dat kabaal
dat haar zoon tijdens het spelen verdronken was

geschrokken van wat mijn moeder had verteld
en ontdaan over hetgeen dat er was gebeurd
heb ik later die dag bij haar deur aangebeld
ik begreep nu waarom zij zo was verscheurd
en beloofde haar dat ik voortaan zou spelen op het veld

het is niet altijd makkelijk om te accepteren
de achterliggende gedachte is onbekend
de eerste reactie is om te rebelleren
totdat je het verhaal en, de redenen kent
alleen dan kun je op gepaste wijze reageren

Schrijver: Ron Blok, 5 januari 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 283

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Greta Casier
Datum:
5 januari 2014
Email:
gretacasiergmail.com
Dit gedicht is goed doordacht. Graag gelezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)