Met de rug naar de toekomst
Het mooiste, diepste
Verloren dat ik had,
Kind uit mijn eigen
Lichaam voortgekomen
Ten prooi gevallen
Aan zinloos verkeersgeweld
Geeft zwaarte aan mijn
Leven, ondraaglijk soms,
Laat mij voortdurend
Achterover hellen,
Het verleden dat
Mij zwaar naar achter
Trekt, met mijn gezicht
Naar haar toe, met mijn
Rug naar de toekomst
Die voor mij onzichtbaar
Achterblijft
... Verwerking van het verlies van haar dochter brengt de moeder, Christa Broer, tot de inheemse gebruiken van een Zuidamerikaanse indianenstam: altijd met de rug naar de toekomst. ...
Schrijver: Bert Weggemans, 11 januari 2014Geplaatst in de categorie: psychologie