inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 41.614):

Terminaal

als de ziekte je treft
frontaal en onverbiddelijk
en het lichaam de strijd verliest
word je gevierendeeld
je wil nog wat
je wil nog veel
maar de onmacht
heerst, lamlendig
alles wordt haaks,
gespleten tussen willen
en niet kunnen
elke hoop is slechts illusie
ballast

je koestert
bergen tederheid en liefde
die je aan de straatstenen
niet kwijt kan
die je in de strot blijven steken
want in de nood kent
men zijn vrienden
en geliefden
die niet beseffen
niet begrijpen
ze draaien
druk, druk
obligate rondjes
en keren hun blinde vlek
naar het wrakhout
aan hun voeten
ze moeten verder leven, toch?

in je hoofd stormt een orkaan
verlangens, gevoelens, gedachten en angsten
botte wanhoop
en doffe ellende•botsend
in een regen vonken
die doven in frustratie
schuilen kan je niet
stilletjes jankend
hou je je sterk...

als de spreidstand onhoudbaar wordt
blijft er slechts één uitweg
die niet altijd open ligt
de fatale duik in vergetelheid
waar de mallemolen
eindelijk
tot stilstand knarst
hoop je

... het gaat niet enkel over kanker, maar over de onmacht van zwaar zieken, gehandicapten, enz. Nog iets van hun leven te maken. Ze zijn gekooide kamerplanten geworden. ...

Schrijver: marcel bulckaert, 13 januari 2014


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 803

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Dewit Tony
Datum:
20 januari 2014
Eigenlijk een roep naar euthanasie, of vergis ik mij. In elk geval mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)