Rust zacht

Hm...En ik praat niet meer.

Zwijgen is mijn echtgenoot.

Zelfs tranen schieten mij te kort.
Oneindig groot de leegte, die achter jou is gebleven.
Geen traan, geen troost om dit gemis te dichten.

Steeds hoor ik je stem en snel draai ik me om....maar tevergeefs.
Zelfs je schaduw is geschiedenis.

Mijn hart, mijn hart vindt alleen de juiste woorden.
Om jouw plaatselijke leegte te kunnen vullen.

Mam, mam, mam!
Zachte schreeuw in een oneindige stille lucht.
Geen toneelstuk geen klucht.
Het is het harde leven.

Ongeneselijke ziekte had de macht.
Jij had gevochten zonder kracht.

Mam, doet me pijn wat is er nog gebleven!
Mam jij vult mijn gedachten in het heden.
Mam! Mam!
Mam jij geeft nog steeds op me,
In elke ademhaling,
In elke misstap, voel ik je zachte gedachten,
liefdevolle ogenblikje.

Ik voel je ik grijp je ik beveel je te blijven...mam

Mam ik laat je nooit los,
Breekt me in stukken!
Vernietigt me om niet te kunnen!
Mam mam mam mam mam

Brandende pijn in mijn ziel is jouw gemis.
Een traan blust, en roept tot rust.

Rust zacht lieve mama.

... 21 jaar later... ...

Schrijver: Timea, 26 januari 2014

timea13huhotmail.com

mam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.009